در کنار مردم بودن،علت اصلی جادوانه شدن هنرمند است
محمدرضا کارگر مدیرکل موزههای سازمان میراث فرهنگی و عضو بنیاد ایران درّودی یکی از سخنرانان مراسم هشتاد و سومین سالروز تولد ایران درودی در همراه سرای موسسه خیریه بهنام دهش پور بود که سخنانی جامع و شنیدنی از این بانوی هنرمند نقاش بر زبان آورد. متن صحبت های ایشان را در ادامه با شما همراهان عزیز به اشتراک می گذاریم:
خانم درودی نه فقط یک هنرمند بلکه نمادی از ایرانی بودن را به ما نشان می دهند.
در نوشته های ایشان عشق به سرزمین و عشق به خداوند به زندگی دیده می شود.
ایشان سرمایه بزرگ ما هستند. ما سرزمین اولین ها در تاریخ هستیم.تمدن ۲۵۰۰ ساله ما بسیار غنی است.
ویژگی های یک هنرمند چیست؟ میشل فوکو می گوید: هنرمند تا وقتی که در یک جامعه زندگی میکند آثارش بیان کننده آرمان های یک سرزمین است و ریشه در فرهنگ آن جامعه دارد. در جامعه است و خود را از مردم جدا نمی کند.
عدم فاصله با مردم، در کنار مردم بودن و از خود مردم بودن، علت اصلی جادوانه شدن هنرمند است، زمانی که تمام دنیا خانم درودی را می شناسند و در گالری های معروف آثارشان هست، راک فلر پیشنهاد خرید یکی از آثارشان را می دهد ولی خانم درودی قبول نمی کنند.
می گویند من این آثار را برای مردمم در ایران می خواهم نگه دارم. کسی که راکفلر خریدار آثارش بوده، کسی که عجیب ترین، باشکوه ترین و وسوسه کننده ترین پیشنهادات تجاری را در سراسر جهان داشته، در نهایت ایران را با تمام زخمهایش انتخاب کرده و تصمیم گرفته که بیش از ۱۰۰ اثر اعجاب انگیز خود را با هزینه ای عجیب، به ایران برگرداند و به مردم ایران تقدیم کند.
مگر چند هنرمند در ایران داریم که بتوانند در برابر این پیشنهادها مقاومت کنند؟
ایران درودی به پیشنهاد تدریس در دانشگاه های معروف گفت: نه، به زندگی در یک کشور راحت گفت: نه؛ به پیشنهاداتی که خیلی از آدمها آرزو می کنند که یکی از این ها را در زندگی شان داشته باشند، ایشان گفت: نه
همیشه باور و ذهنیتشان ایران، فرهنگ تاریخ و مردم و آینده ایران بوده و هست.
زندگی در بهترین شرایط را در فرانسه رها می کنند و با آثارشان به ایران می آیند تا موزه ای در اینجا داشته باشند متعلق به مردم تمام ایران، مرکز تمام زنان هنرمند کشورش، مرکز رایزنی های هنری، مرکز گفتمان، دادوستد هنری و آموزش. مرکزی باشد به عنوان نقطه ثقلی برای کار فرهنگی در اقصی نقاط دنیا.
بالاترین سرمایه های یک جامعه سرمایه های اجتماعی اش است که هیچکس نمی تواند از یک ملت بگیرد.
خانم درودی سرمایه جاودان هستند که همیشه برای ما خواهند ماند و بهترین الگو هستند، مسیر را برای ما روشن می کنند و اگر میخواهیم به سعادت برسیم باید بخشی از مسیر ایشان را مورد بررسی قرار دهیم.