اخبار 95فرهنگ و هنرنگارخانه

نمایشگاه خط نقاشی

نمایشگاه خط نقاشی

از بیست و پنجم تیر ماه نگارخانه بهنام دهش‌پور میزبان هنری خواهد بود که شاید عجیب باشد اگر بگوییم با دیدن شنیده می‌شود آثار خطاطی که با طرح های نقاشی در هم آمیخته و خط را از یکنواختی بیرون کشیده است. دیدن یکایک این آثار می‌تواند حس متفاوتی را در بیننده ایجاد کند. غم، شادی و حتی سرکشی به وضوح در کارها نمایان است و اشعاری که به زیبایی بر روی بوم خود­نمایی می‌کند چشم هر بیننده‌ای را نوازش خواهد کرد. خیلی از افراد ادعا کرده‌اند این سبک از کار هنری را ابتدا آنها به کار برده‌اند اما نظر دو استاد گرانقدر احمد محمد پور و احمد آریا منش که هر دو بیش از چند دهه روش نقاشی‌خط را در کارهایشان دنبال می‌کنند و آثار بی‌شماری از این دو هنرمند امروز، باعث سر افزازی جامعه هنری است، درباره ‌این هنر حقایق دیگری را نشان می‌دهد.

تاریخچه ابداع نقاشی‌خط به چه زمانی باز می‌گردد؟

آریا منش: خط نقاشی را می‌توان گفت قدمتش اندازه خود خط است، حالا یک عده بر می‌گردند به کاشی کاری، یک عده به دوره صفویه و عده‌ای هم به عقب‌تر. خط را ابتدا روی پوست می‌نوشتند، بعد می بینیم روی دیوارها و آثارهایی که در غارها بوده با مایع می‌کشیدند و می‌نوشتند. خط میخی را آمدند حکاکی کردند و به اصطلاح کندند و الان اگر کسی یک چنین کاری انجام دهد می‌گویند مجسمه سازی می‌کند. یعنی بر می‌گردیم به عقب‌، خط نقاشی چیزی نبوده که تازه عنوان شود و تازه بعضی‌ها داعیه دار این می‌شوند که اول من بودم و دیگری می‌گوید اول من بودم و دعوای خاصی بین خودشان می‌کنند. تمام دست نوشته‌های مساجد قدیمی را ببینید شاید برای 1000 سال پیش است، بنابراین تنها می‌توان گفت زمان ابداع خط نقاشی از ابتدای زمان ابداع خط شروع می‌شود.

چطور شد که تصمیم گرفتید آثار اخیرتان را در این نگار خانه به نمایش بگذارید؟

محمدپور: در این آشفته بازاری که این روزها در، دل‌های مردم رواج پیدا کرده باید یادمان باشد که رسالت اصلی هنر نشر مهربانی است و ما نیز می‌توانیم در این مسیر نگاه متفاوت‌تری داشته باشیم، در مقابل به بعضی افراد که تنها جنبه اقتصادی هنر را می‌بینند. وقتی اینگونه می‌شود با هنرمان قدمی مثبت برداریم و شاید به نوعی نگاه دیگران را تغییر دهیم حتما باید این کار را انجام دهیم.

هنرمند در اصل با احساسش زنده است و بازخورد رفتاری که در اجتماع در مورد او و هنرش وجود دارد همیشه احساس خوبی را به او می‌دهد و زمانی که یک هنرمند می‌داند که می‌تواند در یک فعالیت اجتماعی آن هم از نوع انسان دوستانه شرکت داشته باشد حتما از این کار استقبال می‌کند زیرا کمک به دیگران احساس خوشحالی درونی به هنرمند و ارزش بیشتری به کار او می‌بخشد.

در مورد سبک کارهایی که در این نگارخانه به نمایش درآمده برایمان بگویید؟

زمانی که ابزار نقاشی و ابزار خطاطی را با هم درمی‌آمیزیم برروی بوم طرح‌هایی بوجود می‌آید که به آنها نقاشی خط می‌گوییم و هرکدام ترکیب بندی متناسب با افکارمان را بر روی کار پیاده می‌کنیم.

احمد محمدپور : سبک کارهای من به نوعی خط‌نقاشی است چرا که خط در آثارم بیش از نقاشی نشان داده شده است و سبک کارهایم بیشتر از نوع بداهه نویسی است اما روان نویسی نیست و بیشتر تکرار کلماتی از یک شعر در آنها دیده می‌شود. در کارها از یک تنالیته رنگ که به تناسب تکرار شده است و یا ترکیب رنگ در کارهایم استفاده کرده‌ام و سعی شده تابلوها به گونه‌ای دیده شود که بیشتر نمایان‌گر تصویر باشد و نه خوانش شعری.

احمد آریامنش با بیان اینکه در آثار این مجموعه از خط ابداعی خود استفاده کرده است، می‌گوید:

این آثار بدون اتود اولیه و مستقیما روی بوم شروع شده و در جریان کار تغییرات لازم در آنها ایجاد شده است. و برای اینکه جذابیت بصری لازم به وجود بیاید، از چندین لایه مواد مختلف استفاده شده که باعث می‌شود کار به سمت نقاشی و شناخت مواد برود.

آریامنش درباره ترکیب بندی فرم دایره در آثارش نیز می‌گوید: در ترکیب‌‌بندی، تابلوهایی فرم دایره دیده می‌شود، چون توجه من به قانون کارما و برگرفته از این نگاه بود که آنچه از شما خارج می‌شود به شما برمی‌گردد. بنابراین به فرم دایره رسیدم چون از خودش شروع شده و به خودش برمی‌گردد.

نظرتان در مورد تلفیق کار هنری و خیریه چیست؟

افتخار می‌کنیم کارهایمان در نگارخانه‌ای به نمایش گذاشته شده که در آن فضای مهربانی و انسان دوستی موج می‌زند هنرمند باعشق به هنرش زندگی می‌کند و هنر ما نشان دهنده زیبایی است و زمانی که هنر با کار خیر ترکیب می‌شود نشان دهنده زیبایی اجتماع و یا یک فعالیت اجتماعی خواهد بود چرا که فعالیت اجتماعی نیز نگاه زیبایی به توجه افراد به یکدیگر دارد. هنر زمانی شکل می‌گیرد که انسان راجع به یک اتفاق ظرافت نظر و رقت قلبی دارد و کار خیر نیز به همین صورت است چرا که ما می‌گوییم هنر برای هنر و هنر برای مردم است و من هنرمند اگر نتوانم حرکتی برای بهتر زندگی کردن مردم انجام بدهم وجودم بیهوده است بنابراین یک قسمتی از مردم آنهایی هستند که تابلو‌های ما را می‌پسندند و خریداری می‌کنند و دسته دیگر مردم آنهایی هستند که من باید از طریق تابلو‌هایم زیبایی‌های زندگی را به آنها نشان بدهم.