گفتگو با میترا جامع- بنیاد بهنام انتاریو
خانم میترا جامع از‌همراهان و حامیان خوب ما درموسسه خیریه بهنام دهش پور‌و‌مقیم کانادا است.ایشان از سال ۲۰۱۱ همزمان با تاسیس “بنیاد بهنام انتاریو”، به این مرکز پیوستند و اکنون در‌سمت رئیس‌هیات مدیره این بنیاد مشغول کار داوطلبانه هستند.بنیادی که با هدف ايجاد انگيزه و‌حس انسان دوستى و همبستگى مشترك بين هموطنان،به دور از‌هرگونه تبعیض جنسیتی در‌آغاز با ۱۰ داوطلب فعالیتش را آغاز کرد و حالا با ۸۰ عضو فعال و۲۷۰ نفر‌داوطلب و عضو برای حمایت و‌کمک‌رسانی به بیماران مبتلا به سرطان و بیماری‌های نادر،تلاش می‌کند.میترا جامع معتقد است که علاوه بر کارهای روزمره که هر روز انجام می دهیم، برخی فعالیت‌ها می تواند شادی و رضایت خاطر دیگری را برای ما حاصل کند و چه بهتر که این کار، امید و انگیزه دادن به بیماران مبتلا به سرطان یا هر بیمار دیگری باشد.از‌نظر ایشان مشارکت در انجام کارهای داوطلبانه باعث تقویت همبستگی و دوستی می شود و اینها بهترین و باارزشترین تجربه های فردی است که برای هر شخصی می تواند اتفاق بیافتد.
در ادامه صحبت های‌خانم جامع عزیز و‌خاطرات شنیدنی او را می‌خوانید:
-لطفا خودتان رو‌معرفی کنید و‌بفرمایید از‌چه سالی به بنیاد بهنام انتاریو پیوستید.
من میترا جامع هستم،رئیس هیات مدیره بنیاد بهنام انتاریو.از ژانویه ۲۰۱۱ همزمان با تاسیس این بنیاد، فعالیتم رو شروع کردم.بنیاد بهنام انتاریو در‌آغاز با ۱۰ نفر داوطلب فعالیتش را شروع کرد و در‌حال حاضر ۸۰ عضو فعال و ۲۷۰ نفر داوطلب و عضو دارد.
-انگیزه شما از کارهای داوطلبانه چیست؟
یکی از انگیزه‌های بزرگی که من داشتم اولویت دادن به مسائل شخصی بود، یعنی ما هر روزکلی کارانجام می دهیم ولی من می‌خواستم یک کار دیگری هم انجام بدهم که برای من رضایت خاطر دیگری را حاصل کند و شادی دیگری را به همراه داشته باشد. دومین مسئله این است که من به عنوان یک مادر وظیفه دیگری که دارم این است که به بچه هایم درس زندگی بدهم، وقتی که مادر در جایی کار داوطلبی انجام می دهد، بچه ها هم خواه ناخواه یاد می‌گیرند و خانواده رو دنبال می‌کنند، همچنان که خیلی از‌داوطلبینی که ما اینجا داریم فرزندانشان هم به ما کمک می کنند و کار‌داوطلبی انجام می‌دهند.
چه امیدی و چه انگیزه ای از این بالاتر که ما به بیماران مبتلا به سرطان امید به زندگی بدهیم و یا به هر بیماری دیگری که مبتلا شده است و امید زندگانی را در آنها تقویت کنیم.
-چه پیامی برای کسانی که می خواهند داوطلب بشوند دارید؟
مشارکت در انجام کارهای داوطلبانه باعث تقویت همبستگی و‌دوستی می شود. چون شما در محیطی کار می‌کنید که نه رقابت مالی هست نه کسب مقام، هیچ رقابت شخصی نیست رقابت گروهی است؛ یک جو سالمی هست که همه با هم برای رسیدن به یک کار مشترک و خوب که پر‌از عشق و‌محبت و فداکاری هست تلاش می کنند.اینها بهترین و باارزشترین تجربه های فردی است که برای هر شخصی می‌تواند اتفاق بیافتد. کمک به همنوع مهم است و با ارزش.
– از خاطرات خوبتان برایمان بگویید.
ما هر سال بعد از‌بازار نوروزی که در ماه مارچ است، یک جلسه قدردانی از داوطلبین داریم. یک بار نامه ای از ایران داشتیم، بیماری که بهبود پیدا کرده واز داوطلبان بنیاد انتاریو قدردانی کرده بود، ایشان معلم مدرسه بود و توانسته بود بعد از بهبودی سرکارش برگردد و همه اینجا خیلی خوشحال شدند و اشک شوق ریختند و‌همگی به این فکر کردند که چقدر خوشبختند که در یک خیریه کار می‌کنند و داوطلب هستند وهم حال خودشان خوب است و هم بزرگترین خدمتشان به خیریه هست.
خاطره خوب دیگرم این است که در یکی از همین بازارچه ها یکی از داوطلبان کاری داشت و نمی توانست بیاید، از من اجازه گرفت و دوستش به جایش آمد.وقتی به او گفتم که این کار را دوست داری؟ گفت بله و بعد از پرکردن فرم که تیشرت سفیدی که باید به تن می‌کردند را به او دادم خیلی خوشحال شد و چهره این داوطلب همیشه در ذهن من ماند.
