یافته‌های یک تحقیق جدید حاکی از آن است که صابونهای ضدباکتری حاوی ماده شیمیایی تریکلوزان در حذف باکتری از دست، عملکرد بهتری نسبت به صابونهای معمولی ندارند.
از این‌رو استفاده از مواد شیمیایی در صابونهای ضدباکتری که اغلب خطرناک محسوب می‌شوند، لزومی ندارد.
خرید و فروش صابونهای ضدباکتری بخش بزرگی از دنیای تجارت را به خود اختصاص داده و تنها در آمریکا سالانه بالغ بر یک میلیارد دلار چرخش مالی دارد. پرمصرف‌ترین ماده گندزدای مورد استفاده در این صابون‌ها یعنی تریکلوزان می‌تواند با مقاومت باکتریایی، حساسیت و تداخل در سیستم هورمونی پستانداران مرتبط باشد و طبق بررسی‌ها این ماده می‌تواند خطر سرطان‌زایی به دنبال داشته باشد.
در پژوهشی که اخیرا در مجله «Antimicrobial Chemotherapy» منتشر شده، محققان اثرات این ماده را بر ۲۰ سویه باکتری خطرناک از جمله لیستریا مونوسیتوژنز، ایشرشیا کولای و سالمونلا مورد بررسی قرار دادند.
آن‌ها این باکتری‌ها را در ظرف آزمایشگاهی حاوی صابونهای آنتی‌باکتریال و صابونهای معمولی کشت داده و تا ۲۲ یا ۴۰ درجه سلسیوس حرارت دادند تا تماس با آب گرم یا خیلی گرم را به مدت ۲۰ ثانیه مدل‌سازی کنند.
محققان همچنین این پژوهش را در محیط واقعی با آزمایش بر روی چند داوطلب تکرار کردند و از داوطلبان خواستند که دست‌های خود را به باکتری آلوده کرده و سپس دست‌شان را به مدت ۳۰ ثانیه با استفاده از صابونهای معمولی و صابونهای آنتی‌باکتریال حاوی ۳۳/۰ درصد تریکلوزان بشویند.
هیچ تفاوتی میان این صابون‌ها در قدرت باکتری‌کشی مشاهده نشد. تریکلوزان تنها در صورتی قادر به کشتن باکتری‌ها بود که باکتری‌ها به مدت ۹ ساعت در این ماده شناور بودند.
محققان تاکید می‌کنند که لازم است از اغراق در مورد اثرات ضدباکتری و کارایی محصولات صابونی که می‌تواند منجر به گیج شدن مصرف‌کننده شود دست برداشت و با توجه به اثرات بالقوه خطرناک این مواد، تدابیری برای محدودیت مصرف آن اندیشید.
