محققان معتقدند که به کمک شبیهسازی کامپیوتری یا ساخت تومورهای مجازی میتوانند قدرت داروهای منحصر بفرد را برای غلبه بر سرکوب سیستم ایمنی که سرطان میتواند مسبب آن باشد مورد آزمایش قرار دهند. یکی از این محققان در این زمینه میگوید: این مسئله قابلیت بیشتری به ما داده تا بتوانیم تمام تمرکز خود را بر روی نوع درمانی که به بهترین نحو میتواند بر سرطان خاصی مورد استفاده قرار گیرد به کار ببریم.
سرطانهای زیادی وجود دارد که میتوانند مانع از بروز حمله از سوی سیستم ایمنی فرد شوند و این کار را از طریق گذشتن از نقاط بازرسی مولکولهای سیستم ایمنی آنها انجام میدهد که میبایست برای آغاز یک واکنش ایمنی، فعال یا غیرفعال شوند.داروهایی که برای ایمنی درمانی مورد استفاده قرار میگیرند و هدفشان این نقاط بازرسی است وظایف زیادی در قبال درمان سرطان بر عهده دارند. آنها اغلب از آنتیبیوتیکهایی ساخته شدهاند که باعث آغاز حمله به سلولهای سرطانی میشود. با همه اینها محققان معتقدند که میزان بازدهی برخی از این داروها در بیمارانی از این دست، زیر ۲۰/۵ درصد گزارش شده است.درمان درست برای بیمار درست
محققان معتقدند که میتوانند تأثیر این داروها را از طریق اختصاصیسازی آنها در ترکیب ژنتیکی سلولهای تومور فرد افزایش دهند. برای این کار آنها در وهله اول از اطلاعات ژنتیکی سلولهای سرطانی فرد بیمار استفاده کرده و آن را در جریان شبیهسازی جهت پیشبینی واکنشهای نقاط بازررسی ویژه ایمنی نسبت به داروهای خاص به کار بردند. سپس سلولهای زندهای را در آزمایشگاه و تحت ترکیبات مشابه ژنتیکی پرورش دادند و این مسئله را مورد بررسی قرار دادند که آیا داروهای مربوطه باعث بروز واکنشهای مشابهی در نقاط بازرسی سلولهای ایمنی میشود یا نه. آنها در انتها فهمیدند که در ۸۶ درصد موارد، بین نتایج هماهنگی و تطابق دیده شد. یکی از آنها در این زمینه میگوید:
هدف ما رشد و تکمیل جریانی مختص بیمار است که میتوان آن را خیلی زود بعد از شناسایی و تشخیص سرطان به منظور تعیین بهترین روش درمانی مورد استفاده قرار داد.
سرطانهای زیادی وجود دارد که میتوانند مانع از بروز حمله از سوی سیستم ایمنی فرد شوند و این کار را از طریق گذشتن از نقاط بازرسی مولکولهای سیستم ایمنی آنها انجام میدهد که میبایست برای آغاز یک واکنش ایمنی، فعال یا غیرفعال شوند.داروهایی که برای ایمنی درمانی مورد استفاده قرار میگیرند و هدفشان این نقاط بازرسی است وظایف زیادی در قبال درمان سرطان بر عهده دارند. آنها اغلب از آنتیبیوتیکهایی ساخته شدهاند که باعث آغاز حمله به سلولهای سرطانی میشود. با همه اینها محققان معتقدند که میزان بازدهی برخی از این داروها در بیمارانی از این دست، زیر ۲۰/۵ درصد گزارش شده است.درمان درست برای بیمار درست
محققان معتقدند که میتوانند تأثیر این داروها را از طریق اختصاصیسازی آنها در ترکیب ژنتیکی سلولهای تومور فرد افزایش دهند. برای این کار آنها در وهله اول از اطلاعات ژنتیکی سلولهای سرطانی فرد بیمار استفاده کرده و آن را در جریان شبیهسازی جهت پیشبینی واکنشهای نقاط بازررسی ویژه ایمنی نسبت به داروهای خاص به کار بردند. سپس سلولهای زندهای را در آزمایشگاه و تحت ترکیبات مشابه ژنتیکی پرورش دادند و این مسئله را مورد بررسی قرار دادند که آیا داروهای مربوطه باعث بروز واکنشهای مشابهی در نقاط بازرسی سلولهای ایمنی میشود یا نه. آنها در انتها فهمیدند که در ۸۶ درصد موارد، بین نتایج هماهنگی و تطابق دیده شد. یکی از آنها در این زمینه میگوید:
هدف ما رشد و تکمیل جریانی مختص بیمار است که میتوان آن را خیلی زود بعد از شناسایی و تشخیص سرطان به منظور تعیین بهترین روش درمانی مورد استفاده قرار داد.
منبع: mayoclinic