حضور فرزندانم و حمایت موسسه، دلگرمی من برای درمان بود.
اکرم، بهبود یافته بیماری سرطان است.
در یکی از این روزهای زمستانی، با این بانوی مبارز و مادر صبور در واحد مددکاری هم صحبت شدیم و با موافقت او در ادامه، داستانش را می خوانیم:
قبل از اینکه به سرطان مبتلا بشوم، استقامت بدنی بالایی داشتم و شاید همین، یکی از عواملی بود که بتوانم بیماری ام را شکست بدهم، اما از اون مهمتر انگیزه حضورم و بودنم برای فرزاندانم بود که به من این قدرت رو داد که به درمانم ادامه بدهم. در مواجهه اولم با برخی از پزشکان و مراکز درمانی، برخوردهای بعضا خیلی جدی و خشکی را می دیدم. بعد از مدت کوتاهی از طریق یکی از اقوام با موسسه خیریه بهنام دهش پور آشنا شدم و اما آشنایی با موسسه انقدر برایم تاثیرگذار و خوشایند بود که می توانم بگویم زندگی من قبل و بعد از آشنایی با بهنام به کلی تغییر کرد.
از حمایت موسسه خیریه بهنام دهش پور و گروه مددکاران موسسه متشکر و قدردانم. انگیزه زنده بودنم به خاطر فرزندانم و توکل و امید به آینده و حمایت های موسسه در خصوص کمک هزینه دارو و درمان و برخی هزینه های جانبی همه دست به دست هم داد تا الان سلامتی ام رو به دست آوردم.
و این که موسسه بیماران را در مسیر درمانشان تنها نمی گذارد، بیشترین تاثیر را در روند بهبود حال جسمی و روحی ام داشته است. با امید به روزهایی پر از سلامتی برای بیماران مبتلا به سرطان و خانواده شان،بر این باوریم که تا وقتی کنار هم و با هم هستیم “سرطان پایان راه و پایان زندگی نیست…”
