گذری در محل جدید مددکاری
هفته گذشته همکاران روابط عمومی موسسه،به محل جدید مددکاری سر زدند و پای صحبت های بیماران نشستند.بیماران به نوبت پذیرش می شدند و برای بهره مندی از خدمات دارو و درمان، مراحل اداری طی می شد.از آنها پرسیدیم نظرشان در مورد محل جدید مددکاری چیست؟
علی ۵۵ ساله راننده تاکسی و همسر بیمار است.او می گوید: فضای جدید مددکاری،جو آرامی دارد و کارها خیلی منظم تر انجام می شود و رسیدگی بهتر است.
مریم مبتلا به سرطان پستان است.او و همسرش معتقدند که به هر حال بیمار به فضای خصوصی خودش نیاز دارد.این که در اینجا(محل اختصاصی مددکاری) همه بیماران مثل هم هستیم و شرایط یکسانی داریم،به من آرامش می دهد.
بیمار دیگری با اشاره به این که محیط بیمارستان گاهی متشنج بوده و بعضا شلوغی و بهم ریختگی ناشی از فوت بیماران و یا رفتارهای ناشی از استرس در روحیه بیمار تاثیر دارد می گوید: محیط اینجا دور از تنش و استرس است و در فضای آرام تری با نوبت و نظم بیشتر،به بیماران رسیدگی می شود….
با پیشگیری و تشخیص زود هنگام بیماری در مراحل اولیه هزینه های مادی و روانی به مقدار قابل توجهی کاهش می یابد.
شما همراهان عزیز هم اگر از خدمات حمایتی موسسه به هر نحوی بهره مند شده اید،تجربه خود را با درمیان بگذارید.
با امید به اینکه روزی برسد که در سالن پذیرش هیچ مرکز درمانی، بیماری در انتظار ننشیند.
