دایی آرزوی پوریا
علی دایی آرزوی پوریا را برآورده کرد…
این بار ماجرا از یک درخت شروع شد درختی که در کتابخانۀ کودکان خیریه بهنام دهش پور نامش را «درخت آرزوها» گذاشته اند کودکان مبتلا به سرطان می آیند وآرزوهایشان را بر روی درخت آویزان می کنند و مردم نیکوکار هم که بچه ها آنها را فرشته های زمینی می نامند، می آیند و این آرزوها را برآورده می کنند تا کودکان برای سلامتی خود نیز امید داشته باشند.
وقتی به آرزوی پوریا رسیدیم فکر می کردیم آرزویی غیر ممکن باشد، روی قلب آرزوی پوریا نوشته شده بود «علی دایی»؛ همه فکر میکردند مگر می شود؟! آقای مربی آن هم با آن همه جذبه که همیشه باید او را فقط در تلویزیون ببینیم به خاطر آرزوی پوریای نه ساله به یکی از شلوغ ترین بیمارستان های تهران بیاید! اما برخلاف تصورمان همه چیز به سادگی رقم خورد وقتی مسئولین کتابخانه کودکان با او تماس گرفتند با وجود این که باید سر تمرین تیم نفت تهران حاضر می شد گفت حتماً خواهد آمد.
تا زمانی که او را ندیدیم باور نمی کردیم او به دیدن پوریا بیاید اما پوریا از صبح سر از پا نمی شناخت و از ابتدای صبح نشست و شروع کرد به کشیدن نقاشی که می خواست آن را به علی دایی هدیه دهد به همین سادگی آرزوی پوریا برآورده شد علی دایی آمد و با پوریا گفت و خندید و قرار گذاشت تا او را هفته آینده با خود بر سر تمرین تیم ببرد. او حتی برای خیلی از کودکان مبتلا به سرطان امضاء خودش را بر روی توپ فوتبال به یادگار گذاشت،با آنها عکس گرفت و خاطره خوبی را برایشان برجای گذاشت.
حالا می دانیم آقای گل فوتبال جهان قلبی مهربان دارد و به داوطلبین جوان این موسسه گفت: مهربانی صفت خداوند است و حالا شماهایی که در این مراکز فعالیت می‌کنید این صفت خداوندی را در خود دارید و قدر آن را بدانید. خدا به هر کسی این فرصت را نمی دهد و من به حال شما غبطه می‌خورم.
